Өткен ғасырдың соңғы онжылдықтарында ежелгі тарихтың ұлттық ар-ождан саяси түрде бағдарламаланған сәттерде алатын маңыздылығына байланысты Мексиканың испанға дейінгі өткенін қайта бағалау орын алды.
Өткен оқиғаларды, әсіресе Еуропаны жаулап алғанға дейінгі уақытты қайта қарау және одан әрі жетілдіру - бұл қазіргі уақытта жеміс беретін түрлі мәдени кәсіпорындардың нәтижесі.
Ең алдымен, Ұлттық музейдің маңыздылығын көрсету керек; Бұл Мексика астанасының тарихи орталығы Ла Монеда көшелерінде орналасқан Фелипе V заманындағы әсем сарайда орнатылғаннан бастап, археологиялық және тарихи нысандардың қоймасына айналды. инкурия; жеке адамдар сыйға тартқан және академиялық қызығушылық туғызған заттар алыс аймақтардан алынған, сол кездегі ғылыми комиссиялар қазып алғаннан басқа.
Осылайша, білімді жұртшылық пен білуге құмар адамдар бірте-бірте олардың жасырын мағынасы ашыла бастаған Мексика ежелгі ескерткіштеріне таңданды. Жергілікті өткеннің таралуына үлес қосқан тағы бір элемент - Испанияға дейінгі дәуірге сілтеме жасаған кейбір монументалды тарихи еңбектердің жарыққа шығуы болды, Фаусто Рамирес айтып өткендей, ол негізгі еңбектер арасында Мексиканың ғасырлар бойғы бірінші томын атап өтті. Авторы Альфредо Чаверо, Ежелгі тарих және Мексиканы жаулап алу, Мануэль Орозко и Берраның авторы және археологиялық тақырыптағы қызықты және жақсы иллюстрацияланған мақалалар Ұлттық мұражай анейндерін байытты. Екінші жағынан, оқырмандарға байырғы халықтар туралы және олардың ең маңызды пластикалық өрнектері туралы хабарлаған ескі шежірелер мен хикаялар мен кодектер өңделді.
19 ғасырдағы Мексика өнері мамандарының пікірінше, мемлекет өзінің идеологиялық бағдарламасын қабылдады, ол өзінің үкіметтік жоспарларын қолдау үшін көркем шығармалар жиынтығын қажет етті, осы себепті ол Сан-Карлос академиясының студенттері мен оқытушыларын ынталандырды олардың тақырыптары біздің ұлтқа нақты сілтеме жасаған шығармаларды жасауға қатысады және олар тарихтағы біртіндеп ресми сипатқа ие болған ең маңызды эпизодтар туралы визуалды есеп береді. Ең танымал кескіндемелік композициялар мыналар: Фрей Бартоломе де лас Касас, Феликс Парра, Тлаксала сенаты және пулькті ашу және басқалар.
Ида Родригес Прамполини үшін »Академиясының суретшілерінің соңғы ширек ғасырда салған байырғы тақырыптағы керемет суреттері тәуелсіздікке қол жеткізген креолдардың ағартушылық ойына көбірек сәйкес келді. олар реформа соғыстарынан және Бенито Хуарестің айналасындағы либералдардың ерлік істерінен кейін билікке келді. Тәуелсіздік соғыстан кейін билікке келген креолдар тобы өздерінің жат және таңылған нәрсе ретінде өмір сүрген отаршылдыққа қарсы тұру үшін даңқты және қадірлі өткенді ақтау қажеттілігін сезінді ». Бұл осы ерекше кескіндемені өндірісті жергілікті тамырмен түсіндіреді, сол автордың айтуы бойынша 19 ғасырдың соңғы онжылдығына дейін жетеді және суретші Леандро Изагирдің 1892 жылы салынған El torture de Cuauhtémoc кескіндемесімен аяқталады, академия болған күн Сан-Карлос іс жүзінде осы тарихи аллегорияларды шығарумен аяқталады.
Испанға дейінгі кейіпкердің ұлы ресми мексикалық өнеріне қатысты бұл тарихи-көркемдік сілтеме Испаниялық Фернандо Альварес Приетоның Испаниялық Ф.Паррес и Сианың баспасында басылған La Virgen del Tepeyac атты кітабын суреттейтін сүйкімді хром-литографиясын қайта бағалауға мүмкіндік береді. Редакторлар.
Шығарма үш қалың томнан тұрады, онда 24 плитаның арасы тоғысқан, сол кездегі стильде жазылған ауыр оқиғаға өмір сыйлайды; Тақырып, оның аты айтып тұрғандай, Гвадалупа Бикешінің елестерінің айналасындағы оқиғалар мен түрлі оқиғаларды баяндауға арналған. Өз парақтары арқылы оқырман ежелгі байырғы дін туралы біле алады - әрине, автор ауытқушылық деп санаған нәрсеге баса назар аударылады: адам құрбандығы - және сол кездегі кейбір әдет-ғұрыптарда бұл шытырман оқиғалармен өрілген, сатқындық пен махаббат бүгінде елестетілмейтін болып көрінеді, мысалы испан әйелімен бірге ацтектердің асыл жауынгері және жарты рыцарьмен асыл Теночканың қызы сияқты.
Біз бұл кескіндердің талғампаздығы мен түсін, сондай-ақ тапқырлығын бөліп көрсеткіміз келеді, олар өзіміз елестеткендей, оқырмандардың көңілінен шыққан болуы керек; Ою-өрнектерде Лавилье-де-Барселонаның литографиясы өз өнімін шығарудың белгісі болып табылады, оларда әр түрлі шеберлік шеберлігі бар әр түрлі суретшілердің араласып, олардың кейбіреулері керемет тапқырлық танытқанын көруге болады. Ұлы топтан біз испанға дейінгі тақырыбы бірден Мексиканың ежелгі тарихын идеализациялауға, атап айтқанда, елді еуропалық жаулап алғаннан кейінгі оқиғаларға сілтеме жасайтындарды бөлдік. Бұл суреттерде біз жоғарыда айтқан үлкен форматты майлы суреттермен конвергенция нүктелері бар.
Бір жағынан, спектакльдегі ойдан шығарылған кейіпкерлерге сілтеме жасайтындар да бар: жергілікті ханшайым, «қатыгез» діни қызметкер, қайратсыз жас жігіт және асыл жауынгер. Оның киімдері театрландырылған қойылымның костюмдеріне көбірек ұқсайды: бүркіт жауынгерінің костюмі өте оперативті, жыртқыш құстың қанаттары матадан елестетіліп, оның қатал көзқарасының ырғағына көшеді, ал діни қызметкердің киімі, тоны және өткен ғасырдағы пьесалар актерлерінің көйлегіне сай ұзын юбка.
Сценография кейіпкерлерді шынайы емес қалада орналастырады, онда маялық және микстектік декор элементтері кеңінен қабылданады, олар археологиялық орындарды көп білмейді және олармен фантастикалық архитектура үйлеседі, онда ғимараттар қандай-да бір түрде сәндік элементтерді бейнелейді Осылайша біз оларды «жалған торлар» деп аталатындардан басқа, фуук стиліндегі маялық ғимараттарды анықтайтын фрет немесе дерлік фрет ретінде түсіндіре алдық.
Композицияларда кездесетін мүсіндік ескерткіштер мен басқа ғұрыптық элементтер туралы ерекше айта кету керек: кейбір жағдайларда граверада шынайы ақпарат болған - ацтектер дәуіріндегі мүсіндер мен салтанатты ыдыстар - және осылайша оларды көшірді; басқа жағдайларда ол үш өлшемділік берген кодектердің суреттерін үлгі ретінде алды. Айтпақшы, дәл осындай ниет академиялық авторлардың майлы суреттерінен де көрінеді.
Шынайы тарихи оқиғаларға қатысты хромолитографияларда оларды бейнелеудің әр түрлі тәсілдері бағаланады; Бұл әр түрлі ақпарат көздеріне байланысты екені сөзсіз. Моктезума мен испандықтардың кездесуі туралы бірінші мысал, жаулап алушылардың үйлерін безендірген «жаулап алу экрандары» деп аталатын мексикалық барокко суретшілерімен айналысатын тақырыпқа бірден әкеледі, олардың көпшілігі Испанияға жіберілді. Оюда Рим мен Амазонканың байырғы тұрғындары арасындағы сипат Тенохтитлан мырзасына және оның серіктеріне беріледі.
Куахтемоктың шәһид болуына байланысты Габриэль Герра, сондай-ақ Леонардо Изагирре және біздің жасырын суретшіміз қолданған композициядағы конвергенция таңқаларлық, ол азап шеккен жергілікті патшаның тынығатын орны ретінде қызмет ететін орасан зор мамық жыланның басын пайдаланады. Әрине, оның шабыт көзі Барселонада жарияланған «Мексика» кітабының жоғарыда аталған көлемін ғасырлар бойы сәйкесінше ойып жазуы болды.
Соңында, Quetzalcoatl-дің Мексика жерлерінен ұшуының жағымды бейнесі ерекшеленеді, ол кейіпкерді Паленке қаласына орналастырады - Вальдек гравюралары стилінде - көптеген ксерофитті өсімдіктер куә болған мүмкін емес шөлді ландшафтқа батырған, Оның ішінде Куэтзалкоатль мас болған пульга алынып тасталған магуэйді ұмытып кетуге болмады, бұл оның имиджін жоғалтуының себебі болды.
Мұнда Куэтзалкоатл - христиан әулиесі, ұзын ақшыл шашты және сақалды, театр костюмін киеді, ескі Яһудеяның діни қызметкеріне өте ұқсас, жұмбақ кресттермен жабылған, бұл алғашқы шежірешілерге Куетзалкатльді елестеткен үндістерді христиан дініне айналдыруға тырысқан, сәтті нәтижесіз, Колумбиялық саяхаттарға барған Викингтің жартысы.
Осы ХІХ ғасырдағы басылымдардың көпшілігінде оқырмандарын қуантып, қайта түсіндірілген өткенді идеализациялаған жасырын графика қазыналары бар: олар ежелгі халықтарды айыптап, еуропалық жаулап алушыларды ақтады немесе өз батырларының батылдығы мен шәһидтігінің қолымен жоғары көтерді Испан конкистадоры.
