Отаршылдық дәуір испан жазушыларын Жаңа Испанияға қызығушылық танытуға итермеледі. Осы уақыттағы әдебиет туралы көбірек біліңіз ...
Колония алға жылжыған сайын, нақтырақ айтқанда, барокко кезеңі, ескі және жаңа екі Испания бір-біріне көбірек ұқсауға бейім болды, бірақ олардың арасында үлкен қарама-қайшылықтар болды. Көптеген испан жазушылары жаңа жерлерге келгісі келді: Сервантестің өзі бекерден-бекер шетел патшалықтарындағы әртүрлі лауазымдарды сұрады, мұнаралы мистикалық Сан-Хуан де ла Круз өлім жолын жапқан кезде кетуге дайындалып жатыр және басқа жазушылар, мысалы Хуан де ла Куева, Тирсо де Молина және тапқыр Евгенио де Салазар бірнеше жыл бойы жаңа жерлерде болды.
Кейде суретші өзінің туындыларының Жаңа әлемнің барокко мәдениетіне тигізетін әсеріне өзінің тұрақты қатысуын қосады, дегенмен Жаңа Испанияның әдеби өрнегі Карлос де Сигуенза и Гонгора, Сор Хуана Инес де ла Круз, Бернардо де Балбуена, Хуан Руис де Аларкон, Франсиско Брамон, Мигель де Гевара -Михоакан, ол атақты «Құдайым мені сені сүюге мәжбүр етпейді» деп аталады, бұл Сан-Хуан-де-ла-Круздан да, Санта-Терезадан да, тіпті Фрайдан да емес. Хуан де Торкемада.
Әдеби барокко туралы айта отырып, біз бірнеше ойлар айта аламыз: Мүмкін, әдеби барокконың ең айқын ерекшелігі - бұл контраст. Жұмыстарда парадокс, қарама-қайшылық және тезис пен антитезаны қолдану ретінде көрінетін бұл хиароскуро тілдің барокко қолданылуының айқын симптомы болып табылады: мысалы, Сор Хуана Инес де ла Круздың сонеті туралы ойланайық: «ал Сол алғыссыз мені ғашық іздеуге қалдырады, / менің артымнан ерген ғашықты мен шүкірсіз қалдырамын / мен өзімнің махаббатым кімге қиянат жасаса, оған табынамын; / менің сүйіспеншілігім үнемі оған деген қате қарым-қатынасты », оның тақырыбы да, қолданылған сөздер де бір және оның қарама-қайшылығының абсолютті көрінісі болып табылады.Жазушы Ренессанста да, бароккода да дәл қазіргідей маңызды емес тұжырымдаманы талап етпейді, бірақ, керісінше, жазушыға оның жақсы беделін және беделін көбіне көбінесе испан тілінде «ұқсастыру, әдепке немесе қимылға еліктеу» деген ұғым demímesisoimitatio. Бұл шығарма жазушының эрудициясы мен беделіне кепілдік берді. Жалпы, шежіреші өз дереккөздерін айтады және оған әсер еткен авторларды атап көрсетеді, олар әдетте аналогияны әмбебап контекстке енгізу үшін ұқсастығын орнатады. Мысалы, Сор Хуана дәстүрлі барокко аналогтық кодының нұсқауларын орындайды: біреуге құрмет көрсету туралы сөз болғанда, мысалы, Аллегориялық Нептун жағдайында ол оны классикалық құдайға теңейді.Лирика сол кездегі ең танымал жанр болды, және оның ішінде сонет ерекше орын алады. Әрине, басқа жанрлар да өсірілді: хроника мен театр, диссертация және қасиетті хаттар және басқа да кішігірім өнер туындылары.Барокко ақындары өздерінің айла-тәсілдерімен парадоксалды, антитетикалық, қарама-қайшы, асыра сілтеу, мифологиялық, әдеби әсер, орасан зор эффекттер, таңқаларлық сипаттамалар, әсірелеу. Олар анаграмма, эмблема, лабиринт, рәміздер сияқты әдеби ойындар мен қызықтар жасайды. Артықтаудың дәмі шеберлікке әкеледі немесе керісінше, керісінше, тақырыптар әр түрлі болуы мүмкін, бірақ жалпы алғанда олар сезім мен парасат, даналық пен надандық, жұмақ пен тозақ, құмарлық пен сабырлылық, уақытшылдылық, өмірдің бекерлігі арасындағы қарама-қайшылықтар туралы айтады. , көрінетін және шынайы, құдай оның барлық түрлерінде, мифологиялық, тарихи, ғылыми, адамгершілік, философиялық, сатиралық. Риторикаға культуралық екпін мен айқын талғам бар.
Әлемнің бейнелеу, маскарад екенін түсіну - әдебиеттің ішіндегі және сыртындағы барокконың жеңістерінің бірі.
